Reisschema
 Dag 1: Heenreis
 Dag 2: Freizeitpark Plohn
 Dag 3: Slaskie Wesole Miasteczko
 Dag 4: Rabkoland
 Dag 5: Eger
 Dag 6: Novi Sad
 Dag 7: Novi Sad
 Dag 8: Ohrid
 Dag 9: Ohrid
 Dag 10: Ohrid
 Dag 11: Ohrid
 Dag 12: Tirana
 Dag 13: Tirana
 Dag 14: Mostar
 Dag 15: Matulji
 Dag 16: Matulji
 Dag 17: Slovenië & Verona
 Dag 18: Movieland Studios
 Dag 19: Gardaland
 Dag 20: Minitalia Leolandiapark
 Dag 21: Didi'Land
 Dag 22: Walygator Park
 
Dag 17: Slovenië & Verona
 We're in Italie!
Dat we niet konden bijboeken was eigenlijk geen verrassing. Onze ervaring met het boeken voor we vertrokken was ook al dat Kroatie heel erg populair is en alles zit gewoon vol. We hadden uitgelegd waarom we langer wilden blijven en ze wilden ons helpen vervangende accomodatie te zoeken.

We hebben het er uitgebreid over gehad wat te doen en omdat we vandaag moeten uitchecken we geen andere kamer hebben en we dus een hele zondag verspelen besluiten we toch te gaan rijden. De volgende stop is Verona in Italië en daar blijven we 3 nachten dan hebben we meer tijd de auto te laten maken en hopenlijk hebben we dan ook minder problemen met de taal. Verona is immers een grote stad.

Dus deze ochtend bij het onbtijt laten we direct weten dat ze niks voor ons hoeven te zoeken en dat we uitchecken. Als we hier hadden kunnen blijven hadden we het gedaan maar het wordt nu zo lastig. We zijn snel gepakt na het ontbijt en eigenlijk zouden we deze dag ook een stop maken in Venetië en daar het o.a. Hard Rock Cafe bezoeken. Door de auto problemen besluiten we dit over te slaan en direct naar het volgende hotel te rijden. Daarmee korten we de route alweer in van ruim 6 uur naar iets van 4 uur. Ondanks dat loopt de temp al snel weer op zowel in de motor als de buiten temperatuur. We moeten via Slovenië naar Italië en in tegengestelde richting voor de grens van Slovenië naar Kroatië stond een file, zolang dat heb ik nog nooit gezien. De file begon al in een dorp voor de grens. Als wij daar in hadden gestaan hadden we nooit meer aangekomen. Gelukkig dus de andere kant van de weg pfffff.

Rond het middaguur weer een noodzakelijke stop voor ons lunch en voor de auto koelte. Die stop is in Slovenië en ze maken het helemaal goed want hier staat GOULASH op de kaart en het is er ook!! Elke keer als ik dat wilde eten ergens stond het wel op de kaart maar was het op! Ik neem het met polenta. Slovenië is een leuk en mooi land en jammer dat we er deze keer alleen door heen rijden. Als we weer rijden zien we in allerlei winkels speenvarken aan het spit draaien, is zeker in deze streek een streekgerecht? Geen idee dit deel van Slovenië kennen we eigenlijk nog niet.

Niet veel later bereiken we de grens met Italië. Er gebeurt hier niks en de moeite om je pas te pakken is niet eens nodig. Een paar jaar geleden was dat wel anders pfff.

De auto heeft het behoorlijk zwaar en we stoppen regelmatig om de boel te laten afkoelen. Gelukkig voornamelijk snelweg door Italië heen dus dat scheelt. We rijden nog steeds open want elke keer als het lampje aangaat gooien we de kachel vol open. Op gegeven moment weer eens regen maar wij houden het dak gewoon open. Er is geen regendruppel die zich in ons interieur waagt whahahah. Het geeft wel wat rare blikken her en der. Binnen no time is die bui weer weg dus ach...

Zonder al teveel problemen komen we op een mooi tijdstip in de namiddag aan in Villafranca di Verona. We hebben alleen weer eens een (s)TomTom probleem. Die wijst altijd wat anders aan dan de werkelijkheid, we komen erachter dat de adressen kloppen maar dat TomTom ons in geen enkele navigatieklus heeft gebracht op het juiste adres zo dus ook nu weer. We moeten het alweer gaan vragen want we vinden het niet. Na die eerste aanwijzingen in volledig Italiaans besluiten we zelf maar weer te zoeken en staan op gegeven moment in een doodlopende straat. Daar word ik door een mevrouw aangesproken die in haar tuin staat. Ik vraag of ze Engels spreekt maar nee, ze spreekt wel tig andere talen maar die spreek ik weer niet verdorie!!! Ze doet haar uiterste best ons te laten weten waarheen we moeten maar ik snap haar echt niet. De auto staat weer te loeien we zijn het eigenlijk helemaal beu. Ik bel het hotel en ja hoor weer geen Engels en de beste man denkt dat ik hulp bij de reservering nodig heb en verwijst me naar de website van Booking.com whahaa. Stomme is dat ik in heel veel talen wel kan begrijpen wat er gezegd wordt maar mezelf duidelijk maken lukt vaak niet erg. Nou goed die mevrouw zegt wacht even en loopt weg. Ik begrijp of denk te begrijpen dat ze hulp gaat inroepen maar Midas denkt dat ze echt weg loopt. Dus hij rijdt weer de weg op tot we geroep achter ons horen en die schat van een mevrouw op haar fiets is gesprongen en ons wenkt haar te volgen. Zo ontzettend lief ze rijdt ons dus naar het hotel !!! We bedanken haar en zijn zo blij dat we er eindelijk zijn!!

Na het uitpakken en een douche zoeken we op internet naar de dichtsbijzijnde Ford garage. Er zit er goddank 1 op iets van 5 km afstand dus dat is perfect.

Als het tijd is voor avond eten besluiten we hier te blijven we hebben genoeg gereden en de auto moet afkoelen. Er is een restaurant en er zijn meerdere gasten aanwezig in hotel maar in het restaurant is het angstig stil?? Na wat rond te hebben gelopen op het terrein van dit hotel lopen we terug naar het restaurant en opeens is er leven!!! Heel raar als er een klein half uurtje ervoor gewoon niemand is zelfs niet in de keuken, er zitten zelfs al mensen te eten..naja we schuiven ook maar aan en laten ons verrassen wat we krijgen in een restaurant van een agritourisme bedrijf welke helemaal ecologisch verantwoord is...


We rijden Slovenië binnen.


Megafile in tegengestelde richting. Overal zijn de mensen al uitgestapt, dat gaat nog uuuren duren daar.


Gostilna Goulash.


Eén van de vele speenvarkens die aan de kant van de weg in een oventje ronddraaien.


We rijden Italië binnen.


Buitje voor het stof onderweg. We rijden gewoon door met open dak.


Prima-de-luxe eco-agro-tourismo hotel. Jammer dat hier niemand Engels spreekt maar we redden ons evengoed aardig.


Het hele omliggende terrein hoort bij het hotel. Rechts in de verte de aarbeien teelt en links de stallen.


De varkens springen enthousiast tegen de omheining op als ze mensen horen.


Hellen helpt aan wat groenvoer.




Het restaurant van het hotel ziet er gezellig uit.