Reisschema
 Dag 1: Heenreis
 Dag 2: Freizeitpark Plohn
 Dag 3: Slaskie Wesole Miasteczko
 Dag 4: Rabkoland
 Dag 5: Eger
 Dag 6: Novi Sad
 Dag 7: Novi Sad
 Dag 8: Ohrid
 Dag 9: Ohrid
 Dag 10: Ohrid
 Dag 11: Ohrid
 Dag 12: Tirana
 Dag 13: Tirana
 Dag 14: Mostar
 Dag 15: Matulji
 Dag 16: Matulji
 Dag 17: Slovenië & Verona
 Dag 18: Movieland Studios
 Dag 19: Gardaland
 Dag 20: Minitalia Leolandiapark
 Dag 21: Didi'Land
 Dag 22: Walygator Park
 
Dag 21: Didi'Land
 We're in Frankrijk!

Bij dit hotel uit de El-Cheapo categorie hebben we geen ontbijt genomen. Uit ervaring weten we inmiddels dat dit zelfs die paar euro die daarvoor extra betaald moeten worden niet waard is. We slapen eens lekker uit en Hellen sneakt in de ochtend even naar de buren om met twee McOntbijtjes terug te komen. Uitchecken is er hier ook niet bij want betaald is er al direct bij het boeken. Zo lopen we dus het hotel in en weer uit zonder iemand gezien te hebben.

Het parkje Didi'land ligt een kwartiertje verderop. De weersverwachting is niet al te best voor vandaag maar het blijkt evengoed zonnig en flink warm. Op de parkeerplaats, die barstensvol staat, schieten we snel nog even wat luchtiger kleding aan.

Didi'land zelf is een vrij klein kinderparkje met veel ruimte en veel groen maar weinig thematisatie verder. Voor de oppervlakte die het park bestrijkt zijn er maar heel weinig toiletten en eet- of drinkgelegenheden. De meeste bezoekers zien we dan ook met picknickmanden en koelboxen rondlopen want er zijn hier een aantal speciaal ingerichte picknickplaatsen waar de meegebrachte waren genuttigd kunnen worden.

Eerst de achtbanen maar eens wegwerken. Door het park heenwandelend valt op dat een flink aantal attracties niet in beweging is, zo ook de spinning mouse en de big apple achtbanen. Dus starten we met Drakkar, een nog redelijk grote baan van de Franse bouwer Soquet. De trein is vermomd als vikingboot met aan de voor- en achterkant een fraaie kop. Dit rit is, voor een Soquet dan, nog heel plezierig.

Bij Magic Mouse aangekomen wordt duidelijk waarom we hier eerder nog geen activiteit zagen. De operators hebben simpelweg pauze van 12 tot half 1. Inmiddels is het bijna alweer zover en er staat dan ook een rijtje wachtenden. Nadat alle wagens een testrondje hebben ondergaan wordt de attractie weer geopend. Nu is het concept van de spinning mouse een redelijk succes waar de bouwer Reverchon zo'n 25 exemplaren van heeft weggezet en ook Zamperla draagt met zijn kopieen daaraan bij. Om onduidelijke redenen heeft Didiland echter gekozen om het tot nu toe enige exemplaar van het Italiaanse SBF aan te schaffen. Dat dit niet zo'n goede keuze was blijkt voor ons al snel. Naast de ongemakkelijke zittende schouderbeugels waardoor ieder uitzicht wordt ontnomen (mede door de hoge voorkant van de coaches) bonkt en knalt en draait het karretje zeer onprettig. Dit is dan ook de enige spinning mouse die ik ken waarbij de kar al draait op de lifthill. Het enige positieve van deze achtbaan is de vrolijke roze kleur van de track.

Pomme is ook deels roze en van dezelfde SBF maar dit is een standaard Big Apple baan en daar konden ze niet zoveel aan verkeerd doen.

Zoals gezegd is het aantal gelegenheden voor lunch niet heel groot en het ziet er naar uit dat we hiervoor in een lange rij moeten aansluiten. Maar na even te hebben rondgelopen is het kennelijk voor de Fransen ineens geen lunchtijd meer en lossen de rijen snel op. We gaan voor een tentje waar ze broodjes ham, broodjes braadworst en porties friet verkopen (en niets anders) en nemen van alle drie één.

De rest van de attracties hier zijn voornamelijk eenvoudige zaken voor kinderen en we zien niet iets waar we heel graag in zouden willen en dus verlaten we Didi'land weer. De parkeerplaats is nu nog voller dan bij aankomst. Overal staan auto's dubbel geparkeerd of op plaatsen waar dit niet de bedoeling is. De parkeerwacht, bestaande uit één man op leeftijd op de fiets, heeft er zijn handen vol aan.

Omdat het nog vrij vroeg is kiezen we ervoor om niet over de peage naar Metz te rijden maar over de secundaire wegen door de landelijke plaatsen hier. In dit Frans-Duitse grensgebied blijken een paar hele gezellige dorpen te vinden met straatjes vol fraaie vakwerkhuizen. Na zo'n twee uurtjes rijden komen we op een schappelijke tijd bij het laatste hotel van de trip aan.

Morgen de laatste dag, met een bezoek aan Walygator park.


Voor het eerst in m'n leven een McOntbijt. Het is prima binnen te houden. Ook voor het eerst sinds weken weer eens 'normale' koffie.


Nog even de administratie bijwerken. Alle bonnetjes van de vakantie op datum gelegd :)


Eens kijken wat Didi'land te bieden heeft.


Monsieur Canibale.


Het parkje is erg ruim opgezet met veel groen en picknickplaatsen.


Drakkar valt niet tegen. Weer eens een ander thema voor de trein.




Deze attractie is even met pauze.


De trein hangt al scheef op de lifthill. Geen aanrader deze mouse.


Wel goed te fotograferen deze compacte baan.


Pom pom pomme.


Altijd een vrolijk plaatje met zo'n lachende worm.


De trein komt voorbij. Met kentekenplaten dus deze mag kennelijk ook de openbare weg op?


Deze rapid river ziet er uit alsof hij eerder met de kermis is meegereisd.




Dit is wel een unieke attractie. Traffic Jam lijkt op een kinderversie van de Scat in Beech Bend.


Eenvoudige versie van de Splash Battle. Er zijn geen doelen om op te schieten anders dan het publiek.




Mooi aangelegde baan voor de antieke auto's.