Eastern Europe 2011

Vandaag dus weer een reisdag, een waar ik enorm tegen op zie vanwege het grote aantal kilometers die we gaan afleggen maar ook vanwege dat TomTom alleen van deze landen de major roads heeft en verder niks. Ik vind dat best aso want ik koop toch de kaarten van Oost Europa en krijg dan niet van alle landen de volledige kaart!? Andere opties zijn er niet want kaarten van deze landen apart bestaan niet.

Omdat ik eerder al flink wat kilometers heb gereden, ik geloof bijna alles in Polen en Hongarije, heeft Midas beloofd deze dag voor zijn rekening te nemen. Dat is maar goed ook omdat ik me niet al te best voel. Beetje vervelend maar niks aan te doen. We stoppen wel regelmatig maar niet te lang. Meer de gebruikelijke tank en plas stops.

Toch rijd ik het eerste stukje wel zelf omdat we dan eerst de stad uit moeten en dat vindt Midas altijd vervelend. Het is ook heel vervelend omdat het nogal chaotisch kan verlopen, én rijden én opletten op de route is wel lastig dus meestal doen we het zo dat ik dan rijd en Midas de borden en route in de gaten houdt. Omdat TomTom dus niet weet waar we heen moeten en dus niet alle wegen kent moeten we dus vaak de stad in en uit zelf maar uitzoeken.

Er is hier ook veel wederopbouw dus nieuwe aanleg van wegen of gewoon omleidingen of het geheel verbouwen/verleggen van wegen zodat je soms zelf maar moet zien hoe je ergens komt. Dus vandaar dat dit veel inventief rijden vergt. Nou moet ik ook melden dat de landen waar we door trekken zeer slechte wegen hebben en als ik dan zeg slecht dan bedoel ik ook echt heel erg slecht.

Dan geven ze aan dat je bijvoorbeeld 80 mag rijden op berg weggetjes maar de gaten in het wegdek zijn zo ontzettend groot dat je je afvraagt welke daredevil daar dus 80 durft te rijden. Omdat we ook veel slecht weer hebben gehad is het helemaal verschrikkelijk omdat je dan helemaal niet meer ziet hoe diep zo'n gat is. Dus ontwijken maar, maar soms is het kiezen tussen twee kwaden en maakt de wagen aardige klappen. Gelukkig gaat dat tot nu toe goed en hebben we geen schade gereden (klopt af) maar ik ben af en toe best bang de boel aan gort te rijden omdat we dat vorig jaar ook mee hebben gemaakt. Dat was ook wel de reden dat ik zelf grote stukken heb gereden, omdat het mijn auto is, en als het dan fout gaat is het dus mijn schuld en ik ken mijn auto ook het beste en ik rijd meestal rustiger aan en als laatste ik heb meer ervaring met rijden in de bergen dat scheelt dus ook.

Maar anyhow op deze dag zou er dus grotendeels door Midas gereden worden en dat was heel erg fijn! Dat gaat ook best goed en zelfs het laatste stuk door de bergen heeft Midas alles gereden. Zo langzamerhand kan ik dan lekker relaxen enz. Maar goed waarom ik hier dus zo uitgebreid over schrijf is het volgende. We merken dat wij als West-Europeanen een hele andere manier van met elkaar omgaan hebben en dat merk je dus behoorlijk in het verkeer. Sociaal zijn en veilig rijden zijn toch wel dingen die wij zelf redelijk hoog hebben zitten. Nou in Oost-Europa is dat niet zo heel erg belangrijk het is meer een gevecht voor je plekje op de weg. Echt dood en dood eng. We hebben dingen gezien, ervaren en beleefd die met geen pen zijn te beschrijven. Die paar landmijnen die hier her en der nog kunnen afgaan die zijn niks vergeleken met de dreiging van de dood vinden in het verkeer.

Zo zagen we bv al eerder voorbij Rabkoland een truck op zijn kant liggen die op een bergweg de binnenbocht te krap had genomen, vandaag zagen we een truck die op de snelweg desnoods OOK op zijn kant lag en wel in de rechterberm. Wat doen deze mensen nou die gaan masaal op de vluchtstrook rijden. Waarom geen idee want het is niet zoals in scandinavie om mensen te laten inhalen. Sterker nog als je dan denkt ik ga inhalen dan sturen ze helemaal naar links toe zodat je bijna op de verkeerde weghelft terecht komt. Daarbij worden de snelheden die worden aagegegeven meestal in de wind geslagen. Ook de buitenlanders doen dat en met name op deze trip zien we veel duitse en zwitserse kentekens die flink tekeer gaan. Op zich als er staat dat je 120 mag dan is dat fijn om dat te rijden als de gaten etc dat ook toelaten maar een BMW dacht daar anders over en die haalde ons in met een verschrikkelijke hoge snelheid. Het laat zich dan ook niet raden dat we een tijdje later vol op de rem moesten omdat er een file ontstond. Hoop commotie en mannetjes met gele hesjes en zwaailampjes. Toen we een stukje op konden rijden zagen we het drama wat zich daar had voltooid. We zagen de vangrail volledig uit de grond gereden of nee plat gereden en de auto die dat veroorzaakt had was een soort samensmelting aangegaan met diezelfde vangrail, hij zat er helemaal onder vast. Het was een beetje een flauwe bocht en hoe het exact gegaan is geen idee maar dat het ernstig was dat was duidelijk. Zoals dit er uit zag verwacht je geen overlevende of in ieder geval zwaar gewonden. Hoe krijg je het voor elkaar denk je dan en is dit het dan waard om zo hard te rijden.

De dag verder verloopt voor ons zonder al teveel bijzonderheden. We passeren de grens met Macedonië en worden redelijk vlot door gelaten. De pret begint weer bij Skopje als TomTom ons dwars door de stad leidt. Vlak voor Skopje zagen we ook andere borden maar omdat we ook geen exacte routekaart hebben (ook die heeft de ANWB niet) houdt het op dus besluiten we toch maar naar TomTom te luisteren. Nou dat was een goede keuze *not*. Als eerste kost het heel veel extra tijd en wat we daar hebben gezien...echt te erg. We dachten dat we dat bedelen wel gehad hadden nou het kan nog erger.

Omdat het in Macedonië wel erg warm zou kunnen zijn maar we steeds door buien heen reden hadden we het dak er maar op gelaten. Nou DAT was een goede keuze. Ik voel me niet snel bang maar in Skopje verschrikkelijk. De vieze afdrukken van handen staan nog op de autoruiten. Als je ergens moet stoppen bv voor een verkeerslicht of een tolpoortje ben je de pisang. Ze hangen helemaal over de auto heen of als je een raam open hebt duiken ze je auto in. Willen geld willen troep verkopen of weet ik wat allemaal. Politie is er genoeg die kijken toe en doen niks. De MK kentekens slaan ze over maar wij met die gele plaat zijn een rijdende portomonee. Die bedelaars zeggen ook gewoon dat ze euro's aanpakken....wie weet kun je ook wel bij ze pinnen? Het ergste wat we zagen was op een kruispunt waar we aan de rechterhand een soort Bogota zagen. Een dikke sloppenwijk zo erg daar huisvesten wij zelfs nog geen ratten in. Allemaal zieke, vieze mensen en op dat bewuste kruispunt liep een vrouw in lompen met een hele schare kindjes maar ook nog eens een hele kleine baby gewikkeld in lapjes. Die kindjes liepen tussen dat bizar drukke verkeer door om dus te bedelen en die vrouw met dat kindje dus in die gore uitlaatgassen. Ik schaam me dan zo dat wij dan in vergelijking zo rijk zijn en daar met de cabrio met de airco aan door heen rijden. Het doet me echt wel wat maar ik weet dan gewoon niet wat je kan doen. Ik blijf er bij dat dat geld geven gewoon niet de oplossing is maar wat wel dan he...

Maar dit is ook niet het enige probleem wat dit soort landen hebben, er zijn hier zoveel zwerfdieren echt te erg. Honden en katten in overvloed, ziek, mager, uitgehogerd en vooral niet gesocialiseerd. Dieren zijn al helemaal niks waard en dieren worden gewoon aan of doodgereden en niemand kijkt daar naar om. Als ik had moeten tellen hoeveel grote dode dieren ik al heb gezien dat loopt al in de tientallen. Bijvoorbeeld in Skopje, toch een drukke grote stad, veel mensen op straat ligt er voor een winkel in een grote winkelstraat een dode herdershond...mensen lopen er gewoon omheen !!!! Stinken en rotten en niemand heeft er blijkbaar last van..moet je je voorstellen dat je in de Kalverstraat loopt en daar ligt een kadaver te rotten voor de H&M??

Nou goed, nadat we dat hadden gehad restte er nog wat snelweg en bergweg en al snel vonden we ons hotel. Een soort appartementen hotel. Daar hadden wij een kamer en zouden daar 5 nachten blijven. Dat was al 1 nacht korter vanwege dat we in Novi Sad een extra dag hadden genomen. We kwamen aan en uit de tegenover gelegen strandtent kwam behoorlijk luide muziek. Naja kan he, ook de hotel receptie was voorzien van een lekkere beat. Kan ook nog. Dus wij inchecken. Ging allemaal een beetje vreemd maar ach het kan he, tis toch weer ander volk dus naja auto leeg en de kamer bekeken. Was niet meer of minder dan we al wisten dus vooruit alleen mistten we de airco en dat was raar die zou er toch zijn? Dus de boekingspapieren doorgekeken en toch maar eens aan de receptie gevraagd. Nee, die kamer van ons had geen airco. Nou vooruit, we overleven het wel. Alles stond al open dus lekker laten luchten dat moet goed komen. Inmiddels was het al flink laat geworden en de avond valt hier snel dus na een douche zijn we op zoek gegaan naar een eettent. Er was wel vanalles maar niet heel dicht bij ons hotel en na ruim 10 uur auto wilden we echt niet nog eens te auto pakken. Ook de parkeer plekken bij hotel waren schaars en ik had er een bemachtigd dus zijn we gaan lopen. Bij een nabij gelegen hotel hadden ze ook een restaurant en het zag er leuk uit en rook heerlijk dus daar maar gaan zitten. Het eten was heel lekker en weer veel te veel.

Na het eten terug gelopen naar het hotel waar we verbaasd waren van de drukte aldaar..we wilden koffie in de bar bestellen maar er was op het terras een soort van feestje gaande. De receptioniste die ons incheckte was daar ook dus we dachten dat is vast een feestje voor de gasten ofzo..maar niemand zei iets en we kregen ook niet de indruk dat we nou heel welkom waren. We konden de koffie wel in de kamer opdrinken was het en als het dan echt moest mochten we ook wel op het terras gaan zitten?? Nou goed de kamer dan maar. Daar aangekomen bleek ik chocolademelk te hebben ipv cappuchino..leuk voor iemand met een WLS die geen suiker mag gebruiken maar goed. We waren behoorlijk moe dus ik ben om uur of 10 in bed gaan liggen en in de hoop dat de muziek en herrie snel afgelopen zouden zijn.

Helaas. De muziek ging wel al redelijk vroeg tot een acceptabel niveau maar de gasten dus niet. Er waren allemaal dames met hoge hakken die gezellig het gehele trappenhuis moesten doorklakken. Hard lachen, praten, juichen, zingen, gillen, deuren smijten, dingen die vallen, tegen muren aan rossen en wat je maar kunt bedenken over geluidsoverlast we hadden het....dit duurde uren tot die groep het hotel verliet om buiten ergens verder te feesten. Maar goed ze komen ook weer eens terug dus om 3.30 ging het gezeik weer verder en om 6 uur ontwaakte de rest van het hotel voor de dagelijkse routine. Ik heb dus NIET geslapen en zag letterlijk dubbel smorgens. We besloten dus de volgende ochtend uit te checken en geen genoegen te nemen met dit soort ellende.